- düz-doğru
- z. Düz, birbaşa, bilavasitə. <Cəmaləddin:> Sən . . qorxulu bir yola, bəlkə də düz-doğru ölümə gedirsən. C. C.. Vidalaşıb düz-doğru Sərdarın yanına getdi. M. S. O..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
düz-düzünə — z. Düz, doğru, açıq açığına, ikiüzlülük etmədən. Düz düzyana danışmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
düz-düzyana — z. Düz, doğru, açıq açığına, ikiüzlülük etmədən. Düz düzyana danışmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
düz — 1. sif. Enişi, yoxuşu, çuxuru, təpəsi olmayan, hamar (səth haqqında). Düz yer. Düz çöl. Düz meydança. Düz döşəmə. Düz taxta. 2. is. Düzən, çöl, düzəngah, düzənlik. Mil düzü. Cıdır düzü. Düzlərdə yaşayan əhali. – Cücələrim gəzə gəzə; Səhər hindən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
doğru — 1. sif. 1. Düzgün, düz, haqq. Doğru yol. Doğru sözə nə demək olar. – Yar yanında günahkaram; Doğru sözüm yalan oldu. A. Ə.. Bar verməz əkdiklərin, doğru sözümdür, inan; Qatmasan bu torpağa öz alnının tərini. S. Rüst.. Daha doğrusu – həqiqətdə,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
düz — 1. sf. 1) Yatay durumda olan, eğik ve dik olmayan Düz tahta. 2) Kıvrımlı olmayan, doğru Düz çizgi. 3) Yüzeyinde girinti çıkıntı olmayan, müstevi 4) Kısa ökçeli, ökçesiz (ayakkabı) 5) Yayvan, altı derin olmayan Düz kayık. Düz tabak. 6) Kıvırcık… … Çağatay Osmanlı Sözlük
doğru-dürüst — sif. və zərf Düz, düzgün, həqiqi. <Bəy> elə bilirdi, səndən doğrudürüst adam yoxdur. Ə. H … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tekiz — düz, doğru … Çağatay Osmanlı Sözlük
tikis — düz, doğru, mesavi … Çağatay Osmanlı Sözlük
köni — düz, dogru; emniyetli. II I, 151, 237 … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
gerçək — 1. zərf Doğru, düz, həqiqi. Zülfünə zülməti dövran dedilər, gerçək imiş; Ləbinə çeşmeyi heyvan dedilər, gerçək imiş. S. Ə. Ş.. // Həqiqətən, əslində. Sən ki bir əqrəb imişsən gerçək; Bu zəhərlər, bu tikənlər nə demək? S. V.. Gerçək olmaq, gerçəyə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti